Oud worden

Daar zit je dan op je oude dag,
vastgebonden aan je stoel,
alsof je helemaal niets meer mag.

Tegenover je zit een oude man,
hij zegt al uren niks meer,
hij snapt er vast niks meer van.

Naast hem zit een kleine vrouw,
ze veegt alsmaar over tafel,
het kleedje netjes in de vouw.

Overal lopen zusters heen en weer,
druk druk druk, geen tijd,
en daar gaan ze weer.

Opeens moet je plassen,
wil opstaan maar gaat niet,
toe trek iemand aan hun jassen.

Het is inmiddels al weer etenstijd,
plastic borden beker en bestek
en niet zoals grootmoeders smaak bereid.

's Avonds word je op bed gebracht,
veel gepraat en gelach en gesjor
en gehijs en dan gauw Mw Jansen goeienacht!