1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hoog klepelt het brons
de klokken luiden
in hun donkerste klanken
schonen zich zielen
hoog klepelt het brons
onverwacht nieuwe tonen
onwennig in pas samenkomen
het is nog geen lied
maar een eerste ontmoeten
schuchter elkaar boven begroeten
in verbazing zo jong al
van het leven gescheiden
ondertonen verhalen hun vreselijke lijden
wil melker
22/03/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Hoog klepelt het brons’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!