Witte wieven

stromen spinsels
vernevelen in witte wieven
druppen langs lentetakken naar de grond

in de schoot
van een smachtende aarde
die verdroogt in de schrale noord ooster

weer hebben mijn handen
de kou niet verjaagd die
de bloesem met weken vertraagt

zie hoe het leven
in knoppen verwelkt
zonder dat het ooit vruchten draagt


wil melker
02/04/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl