1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Armen staccato omhoog
er knallen weer schoten
diep in hun geest
halen littekens open van
wonden die eens zijn geweest
duizenden armen
staccato omhoog
een schreeuwende leider
uitzinnig in zijn betoog
bloed aan hun handen
befehl ist befehl
wir wussten es nicht
is één woord te veel
maar ook vandaag
brandt het blauwzwarte staal
van een granaat in explosie
zijn pijn in de ziel van ons allemaal
wil melker
04/05/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
04-05-2012
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DodenherdenkingReacties op ‘Armen staccato omhoog’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!