Oerwoud naar de zee

Hier lieve vertrouwde bloem
voel, denk en drink maar

mijn ooit zo droeve geest
leest jouw gebaar niet meer

alle geuren zijn verdwenen
het huis geschoond voor vrede

neem mijn boeketwijn
en oerwoud naar de zee

ik blijf hier thuis
ga nooit meer mee

jouw klamme handen
trillen zachtjes afscheid

we weten nu helemaal zeker
dat ik die vaste rots niet ben

jij niet steeds die branding.