Was dit het?

Ik sta op en pak mijn pen om te schrijven,
mijn tranen vloeien langzaam en is dit nu echt het einde?
Is dit waarvoor ik leef, is dit waarvoor ik alles deed?
Is dit waarvoor ik vecht en is dit waarom ik teksten schreef?

Mijn zoektocht is veranderd,
mijn einde is verbannen,
ik zie het liever anders maar ik weet ik ben veranderd.

Zet mijn stappen in het zand maar voetstappen blijven achter,
dus ik volg deze stappen na die eindeloze gangen.
Ik vind het moelijk om te vertellen,
en moelijk om te behalen.
Vind het moelijk om te zeggen dat ik best wel bang ben om te falen.

Zie mijn tranen in de spiegel en ik kijk mezelf aan,
ik durf de feiten niet te zeggen als ik naar mezelf staar.
Het is moeilijk te begrijpen maar ik ben niet anders dan de rest,
ik heb een verleden en kreeg een hobby en talent,
en lees maar eens de teksten want dat is wie ik ben.