Verdriet
Het duister van binnen in je hart,
Zo akelig en zwart!
Het verdriet dat je voelt,
Is wat je bedoelt.
Je kan je tranen niet stoppen,
Het gemis niet verkroppen,
Je angst niet verstoppen,
De pijn niet droppen!
Zo eenzaam en alleen,
Je kan er maar niet overheen.
Al die steun en troost,
Toch blijft het verwaarloosd.
Ze vinden het zielig en spijtig,
Maar dat wil jij niet!
Je wilt lachen en plezier maken,
Toch wil het maar niet lukken!
Het blijft maar tegen je hart drukken,
Dat donker gevoel,
Die schaduw in je lichaam,
Het is nooit aangenaam.
Het is onverdraagzaam.
Toch ga je er nu mee moeten leven en verder gaan,
Er kan er nu niets meer worden aan gedaan.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-05-2012
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevoel Pijn VerwaarloosdReacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!