Warboel in je hoofd

Denken...altijd weer dezelfde warboel in je hoofd
Je vind geen begin en zeker geen einde
Kan niet anders dan alleen maar hopen
Dat er snel wat duidelijkheid komt
Want dit vraagt zoveel kracht
Kracht die je eigenlijk niet meer hebt
Ook al wil je zo graag, het houd een keer op
Het touwtje breekt en je voelt even niets meer
Helemaal verdoofd kruip je in een hoekje
Even helemaal alleen...
Met jezelf... angstig en in tranen
Op zoek naar woorden...
Terugdenkend aan een mooie tijd
Jezelf aansterken met een beetje innerlijke rust
Om daaruit energie te plukken...om weer verder te gaan.