Troostlied
Ik moest huilen van de pijn en het verdriet.
waarom werd je van mij ontnomen?
Ik wilde dit helemaal niet.
Nu zit ik hier alleen met een kamer vol gebroken dromen.
Plotseling hoor ik weer jouw lied.
Die mij altijd troosten in een tijd van verdriet.
De lied die jij altijd voor mij speelde, als ik verdrietig was.
Maar ik dacht dat die tijden voor bij was.
Je handen dansten over de wit en zwarte toetsen.
Je leek zo tevreden zo ongeloofelijk blij.
Met elke toets een nieuwe muzieknoot die opstond, en begon te dansen.
Ik stond op en ging naast je zitten en samen speelden wij.
Ik maakte mijn ogen weer open maar jij was er niet.
Langzamerhand begon ik onze lied weer te spelen.
Onze troost lied in deze tijd van verdriet.
maar deze keer speelde ik het voor jou.
omdat ik van je hou...
R.I.P. Oma I Love you...
Reacties op ‘Troostlied’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!