Te laat
een schreeuw
daar binnen in mijn hart
het raakte me
opeens ben ik verward
4 kleine woorden:
hij heeft een vriendin,
die deden pijn
hier…, binnenin
waarom? te laat!
dat galmt er door mijn hoofd
ik ben niet boos, ik ben niet kwaad
ik ben alleen totaal verdoofd
waarom, ja waarom kreeg juist hij
aan wie ‘k mijn hart had willen geven
verkering, een vriendin, ach zij
zij heeft haar hart aan hem gegeven
en diep van binnen klinkt mijn wens
vanaf ’t moment dat ik het hoorde
ik hoop dat hij gelukkig wordt
‘k weet niet hoe ‘k het moet verwoorden
in deze woorden vind ik rust
terwijl ‘k ze zo mag schrijven
het helpt mij te verwerken
maar de pijn zal altijd blijven
ik hoop dat zij jouw nooit
zal kwetsen of kleineren
dat gun ‘k jouw niet, ‘k gun jouw geluk
maar ach, de tijd zal ’t leren.
En dan voor mij:
Dromen…, ‘t is te laat
Wachten…, ‘t is te laat
gewoon …
alles om jou te hebben
‘t is te laat...
Reacties op ‘Te laat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!