Huilen
ik wil het niet, kan het niet
zou tranen moeten loslaten
maar dan gaan er gevoelens rond
die nog stevig vastzaten
gedachten wervelen door mijn hoofd
beelden flitsen me voorbij
gevoelens draaien, sneller en sneller
er is chaos diep in mij
alles wordt wazig
en nat van tranen
gevoelens die zich door blokkades
moeilijk een weg naar buiten banen
tranen blijven vallen, maar zonder geluid
niemand die hoort, niemand die ziet
blijf gesloten, gevoelens verstoppen
geen blijdschap, schaamte, geen verdriet
alleen diegene die heel goed kijken
zien de pijn nog in mijn ogen
en ookal lacht mijn mond met jou
de schittering is weggevlogen
Reacties op ‘Huilen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!