Depri
Depri
Ik heb een dipje, ik voel me depri
Ik voel dat ik er niet goed uitzie
Mijn huid is vlekkerig, vale kleur
Droge lippen, neus zonder geur
Alles rondom mij is vervelend en saai
Ik vind nergens mijn draai
Mijn familie, vrienden en vriendinnen
Kan ik niet eens beminnen
Het lome gevoel is binnengeslopen
Is dicht bij mij gekropen
Het is eng, het doet zelfs pijn
Om niet echt mezelf te zijn
Ik ga naar buiten, frisse lucht
Ik slaak een diepe zucht
Geen opluchting, mijn maag draait
Ik hoop dat dit gevoel overwaait
Waarom overkomt dit mij
Was ik niet altijd blij?
Of heb ik te snel geleefd
Zware emoties op mijn hart gekleefd?
Ik wil uit dit nare dal klimmen
Om opnieuw te kunnen beminnen
Het valt me zwaar mezelf zo te zien
Ik voel me echt een ongelukkige trien
Ze zeggen dat praten helpt
Dat het die eigenaardige wonden stelpt
Misschien kan dat wel waar zijn
Maar waarom doet alles zo een pijn?
Mensen die me liefhebben om me heen
Begrijp me als ik af en toe ween
Mijn hart voelt als een steen, zo koud
Mijn diepste wensen , soms heel stout
Jullie allen zeggen , verzorg je goed
Maar weten jullie wel wat zoiets met je doet
Zo simpel werkt het niet, er is dat intens verdriet
Dat blijft kleven aan je vel, dat je niet ziet
Vergeet niet, ik doe mijn best, ik wil vooruit
Al ziet dat er soms zo niet uit
Daarom , lieve mensen om me heen
Maak mij terug blij, zet me terug op de been
Ik zal jullie danken, voor wat jullie doen
Al is het maar met een simpele zoen
Ik heb steeds zin om alles neer te pennen
Het voelt aan als mezelf verwennen
Ik zal mijn best doen, ik wil mij herpakken
Content zijn en de moed niet laten zakken
Ik heb tijd nodig om te helen
Nadien kan ik alles terug met jullie delen
Lutwine
01 mei 2012
Reacties op ‘Depri’
-
verwoord dit gevoel op een eenvoudige maar heel pakkende manier en diep treffend.
Jos Baron - 09-10-2012 om 14:39