Ja, ik leef

Als het ochtendlicht

boven de boomtoppen verschijnt

Als de eenzaamheid

van het duister langzaam verdwijnt

En als de nacht te rusten gaat

waarna de zon dan boven staat

Dan weet ik, dat ik leef

en dat ik om het leven geef



Als de bloemengeur

bedwelmend, dwarrelt uit de neventuin

mijn neushaar prikkelt

Dan kom ik in een goede luim

Dan weet ik dat de vlinders komen

en merels, eksters in de bomen

Dan weet ik, dat ik leef

En dat ik om het leven geef



Als het kleine kind

Spontaan de armpjes strekt

Naar me toelopend

En mijn oude rug zich rekt

Wanneer ik dan kusjes krijg op de wang

Dan ben ik niet meer bang

Dan weet ik, dat ik leef

En dat ik om het leven geef