Omdat jij zo bij me past

Hey, hoe is het met je?
Ik heb je een tijd niet gezien
Te lang genegeerd
Was dat je gevoel misschien?

De steun die je me gaf
Je wijze raad bovendien
Mijn ogen konden kijken
Maar vergaten om te zien

Mijn ziel had me verlaten
Ik raakte van m'n pad
Almaar rijk gerekend
Terwijl ik niets meer had

Mezelf constant bevochten
Gekneed als een bonk klei
Gewond en vaak onrustig
En daarom niet meer vrij

Het beeld van altijd vrolijk
Met tranen binnenin
Maakt je moe en ook apathisch
Als een winter die begint

Even snel als onverwacht
Komt een einde aan de strijd
Confrontatie voor de spiegel
Je bent jezelf kwijt

Weg het zelfvertrouwen
De daadkracht is gedoofd
Je bent niet meer dezelfde
Maar volkomen leeggeroofd

Ik kon je niet meer horen
Almaar minder aan je gedacht
Jij bleef me echter roepen
Je stem vond steeds meer kracht

En nu kom ik je tegen
Met wonden in mijn hart
Klein... bang en onzeker
Soms radeloos verward..

Ik, die jou miskende
Ik zag je niet meer staan
Je hebt 't me al vergeven
Wilt weer met me verdergaan

Hernieuwde kennismaking
Vérder naar hoe ik was
Op jou ga ik vertrouwen
Omdat jij zo bij me past...