vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vader worden
Sabrina,
Je bent nu nog
zo een nietig kind.
Veertien dagen oud
en met open ogen blind.
Je drinkt slechts
en dan slaap je in,
totdat je huilen mij weer wekt
in het verlangen naar je fles.
Nog voordat je 1 woord zegt,
ben ik sprakeloos
verbaasd:verwonderd over
wat je wel al kan:
mijn pink omklemmen
en dan:
je mond open en je tong eruit
als teken dat je honger hebt.
Zo moeizaam nog
sluit je mond zich rond de speen
je slaapt al in,
terwijl je drinkt.
Toch leg ik je dan maar
in je bed,
in de hoop dat straks
je gehuil weer klinkt.
Reacties op ‘Vader worden’
-
ook een prachtig gedicht, de gevoelens mooi verwoord, je schrijft mooie gedichten, ik heb ze allemaal gelezen nu
Britta Nijhuis - 25-01-2013 om 13:16