Vast

Daar zit je in het donker
Daar zit je omringd door muren
Daar zit je achter die gesloten deur
Daar zit je dan alleen

Het leven lachte weer
Het leven had weer toekomst
Het verleden afgedaan
Het verleden was niet meer

Rode oplichtende letters
Als in een boze droom
Het emotieloze ontwaken
De toekomst is niet meer

Daar zit je dan alleen
Waarom moest de toekomst nu zo falen
Dit heb je toch niet verdiend
De realiteit lacht niet

De gevoelens gieren door mijn lichaam
Niets van jou is mij vreemd
Ik had daar kunnen zitten
Mij sterk houdend voor iedereen

Ik zie de muren op me afkomen
Voel me gevangen in jouw cel
Ik heb makkelijk praten
Morgen stap ik naar buiten

Hier weet ik dat onze ouders van ons houden
Hier weet ik dat we niet alleen staan
Hier weet ik dat we familie zijn
Maar daar hou ik me groot!

Voor de zekerheid check ik mijn Messenger
Je bent niet online...