God 1968
God 1968
Ik was een prachtig kind, hoogblond
Ook goedgebouwd en kerngezond
Met blauwe ogen bovendien,
Je kunt dat goed op foto’s zien
Geen wonder dus : God moest bestaan
Daar twijfelde ik toen niet aan,
Ook nog hervormd, dat was hij vast
Niet katholiek, zeer ongepast.
Dat leek voor eeuwig en een dag
Tot ik hem in z’n rolstoel zag:
Een ventje helemaal mismaakt
Als door de schepper uitgebraakt
Het was of ik mezelf herkende
Hoewel ik snel mijn blik afwendde:
Mijn afdruk in gebarsten glas
toen God even afwezig was.
Ik rende naar mijn vader toen
Die altijd wist wat stond te doen.
Hij sprak over het aardse slijk
En wegen ondoorgrondelijk
‘vervloekte God’ , dacht ik meteen
mijn geloof stortte voorgoed ineen.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-08-2012
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GodReacties op ‘God 1968’
-
mooi gedicht... maar minder mooie boodschap... mag ik een poging doen om iets te uit te leggen...? je kunt het denk ik verglijken met een vader en een jongentje die een dag naar het strand gaan: de vader maakt een zandkasteel voor het jongentje, maar het jongentje kijkt er niet eens naar; en trapt het kapot. de vader zal ongetwijfeld heel verdrietig zijn. want hij heeft het kasteel uit liefde gemaakt. als de vader opnieuw aan het kasteel begint, zou dat verbaziongwekkend zijn, want het jongentje geeft er blijkbaar niks om. en blijft het slopen. zo is het ook met God en de mensen, God heeft de wereld gemaakt, heel goed, en wij mensen trappen het kapot. God porbeert de wereld te herstellen, amar wij werken niet echt mee... zo staat er ook een verhaal in de bijbel, van een man die in de naam van Jezus van zijn verlamheid wordt genezen, een stukje van God dat laat zien datGod de wereld weer beter probeert te maken. maar wij mensen blijven het kapot maken... misschien heb je er iets aan ;) liefsx
Verwijderde gebruiker - 19-08-2012 om 18:44
-
okeej, dat was best een lange reactie... sorry ... liefsx
Verwijderde gebruiker - 19-08-2012 om 18:44
-
Dank je wel voor de reaktie, Rianne. Weet je, geloven of niet geloven is iets persoonlijks. Ik wil niemand kwetsen, alleen een eigen ervaring weergeven. Het is in zo verre geen boodschap, dat ik niet probeer om iemand van mijn mening te overtuigen. Ik beschouw overigens wat ik schrijf niet als een gedicht maar als een soort rijm eigelijk, maar dit terzijde. Veel liefs Jan
Frans Voogt - 20-08-2012 om 09:34
-
Oke ;) ik weet ook wel dst ik het andere mensen niet kan opleggen om te geloven. maar ik heb gewoon fijne ervaringen door mijn geloof, en dat stukje wilde ik even delen... de zondag nada ik dit gedicht las, vertelde onze dominee hierover, daar moest ik aan denken, dus vandaar. Liefs, Rianne
Verwijderde gebruiker - 23-08-2012 om 22:38