1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Het meisje op het bankje

Er zit een meisje op een bankje voor mijn huis
haar bruine lokken wapperend in de zachte wind
tranen komen neer op haar witte broek
Ik zie de pijn die haar langzaam verslindt

Daar buiten op het bankje
Zit een meisje met bruine lokken
Daar zit ze dan, helemaal alleen
ze houd zichzelf warm in de akelige kou.
kijkend naar traan die net voor de zoveelste keer verscheen

Nog steeds zit het meisje met bruine lokken op het bankje voor mijn huis
En nog steeds elke dag opnieuw zie ik de tranen die zachtjes vallen op haar witte broek
Dan kijkt ze me weer aan en glimlach ik naar haar
Ik zwaai en er ontstaat een glimlach op haar mond
Ik zie veel minder pijn, de pijn die haar eerst verslond

Kijkend naar het bankje voor mijn huis
Waar eerst elke dag een meisje met bruine lokken zat
Haar tranen vielen zachtjes neer op haar witte broek
Deze keer zit ze er niet meer
Is kreeg van haar een briefje met ‘’Dankje’’ deze keer
Ik keek naar de pijn die haar langzaam verslond
Ze heeft het overwonnen met een glimlach op haar mond
Nog elke dag kijk ik naar het bankje voor mijn huis
Het bankje waar het verhaal van het meisje ontstond

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 52 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verdriet

Reacties op ‘Het meisje op het bankje’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Het meisje op het bankje