Een kus voor de eeuwigheid

Een kus voor de eeuwigheid

Een kus voor de eeuwigheid.

Waarover al heel lang door kind en ouders werd gesproken,
werd nu werkelijkheid en bestaande taboe's doorbroken.
Een ski-les vakantie door de school verzorgd in een ver land,
dat gaf nieuwe vergezichten en een onderlinge band.

Toen dé dag er was, brachten de ouders hun kinderen weg,
een stevige kus met de woorden:"Doe wel voorzichtig zeg."
Een voorspoedige reis bracht hen naar het mooie ski-gebied,
eenmaal daar zongen wij bij het uitladen het hoogste lied.

Een paar leerkrachten waren er, om ons te begeleiden,
zij waren daar om ski-les en verblijf voor te bereiden.
Het verliep in een goede harmonie en gezelligheid,
heerlijke dagen volgden, wij hadden een tekort aan tijd.

Maar ook nu was de tijd aangebroken om te vertrekken,
een paar hadden een heimwee gevoel dat begon te nekken.
Voor hen was het dus zeker fijn dat ze weer huiswaarts gingen,
pratend en de bus gezellig maakten door wat te zingen.

De chauffeur had goede zin en was alert met wat hij deed,
kinderen zaten of liepen naar voren terwijl hij reed.
Opeens een schok, daarna een slinger met dodelijke klap,
even beangstigend stil, toen een ontzettend gillend getrap.

Levens van mensen, groot en klein werden uit het leven genomen,
anderen gered, door van plaats te ruilen, zo de dood ontkomen.
Ook de chauffeurs mochten niet blijven en kwamen niet meer thuis,
een knellende vraag blijft over:"Waarom niet met man en muis?"

Overlevende verwanten, man, vrouw of kinderen, allen met een traan,
moeten daar samen met intens verdrietige, ontroostbare mensen staan.
Één ging heen, de ander mocht blijven, heeft dit alles ook enige zin?
oppervlakkig bezien niet, toch ga ik daar nu verder met u op in.

Velen brachten via de kerk hun geliefden naar een plaats in de aarde,
de kerk, voor sommigen een troost en voor anderen van totaal geen waarde.
Voor allen, groot en klein, heeft dit gebeuren, de ogen geopend en vragen,
kan ik alleen deze zware last wel dragen, wil God de mensheid zo plagen?

Natuurlijk niet, maar velen van ons weten weinig of niets over Hem,
sommige kerken laat de mensen daarover in het ongewisse, met klem.
Daardoor is bij hen gebrek aan kennis en zijn zij nu als een stuurloos schip,
twijfel is ontstaan en voor velen het geloof vastgelopen op een klip.

Nu in grote nood gekomen, missen zij elke grond voor troost en leven,
de Vader heeft voor elk van u Zijn plannen liggen om aan u te geven.
Die plannen liggen vast, in het door Hem geschreven Woord, uw heil,
lees die bijbel nu eens echt, dan ontstaat er voor u een nieuw reveil.

Door het lezen van Zijn Woorden van Zegen, gaan wij beter begrijpen,
dat wij te lang blindelings gedanst hebben naar de verkeerde pijpen.
Gods troost gaat u ervaren als u Hem gaat volgen op die nieuwe wegen,
dan zal Hij uw verlies dragelijk maken en u begeleiden met Zijn Zegen.

Door Hem geïnspireerd en opgeschreven door Jiooda.