1001 Gedichten
Satans kind.
Geen tranen om te huilen.
Niet dat ik me wil verschuilen.
Ik ben gewoon leeg en moe.
Wat jij wilt doet er niet toe.
Mensen zeggen dat, je leven veranderen moeilijk is.
Nou kijk een wat ik uit mijn leven heb gewist.
Ik heb geen hart meer dat klopt.
Omdat ik er zelf een houten staak doorheen trok.
Vroeger was ik altijd al anders.
Nu ben ik eindelijk veranderd.
Duister was ik altijd al van binnen.
Nu kan mijn leven als Satans kind, eindelijk beginnen.
Reacties op ‘Satans kind.’
-
cool gedicht zeg, ik heb zelf iets vergelijkbaars geschreven. super mooi gedaan. groetjes, Simon-Sleepzz
sleepzz - 03-09-2012 om 18:38
-
Mooi geschreven! Meid, ben jaloers dat jij nooit opgeeft, en altijd maar door gaat. Respect :). Liefs, Anouk.
Linda - 05-09-2012 om 18:33
-
sluit me aan bij mijn voorgangers...toi toi....bedankt voor je reactie weer...liefs
...Anony... - 05-09-2012 om 19:17
-
wouw.... geweldig gedicht!! :) ik vind het echt heel mooi. ^^
Ascha - 01-11-2012 om 08:45