Kom vaar met me mee!
Het schouwspel van het leven
duwt mensen in een rol
Steeds dezelfde reacties geven?
De maat is een keer vol
Je doorbreekt eens het stramien
Je wilt zo graag veranderen
De zonzijde van de heuvel zien
ondanks weerstand van de anderen
Als je opkomt voor je mening
en je geeft jezelf een kans
Breng je golven in beweging,
men zoekt naarstig naar balans
Het ergste dat je kan geschieden
is dat men je niet meer aardig vindt
Maar wat moet je met die lieden?
Die afwijzen, alles wat ze maar niet zint
Ik zoek de kern van het leven
Ik wil volstrekt mezelf zijn
De rol die anderen me geven
Daarmee sta ik niet meer op één lijn
Ik pak het roer, ik draai het met een ruk
Zet koers naar open zee
En allen die op zoek zijn naar geluk:
Kom, en vaar met me mee!
Ingezonden door
Geplaatst op
05-09-2012
Over dit gedicht
Vaak groeien mensen in een patroon waarin ze zich niet prettig meer voelen op een gegeven moment. Als je dit wilt doorbreken stuit dat soms op weerstand van je omgeving.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Anderen Anders KoersReacties op ‘Kom vaar met me mee!’
-
Heel mooi verwoord! En je hebt zo gelijk met wat je schrijft. Het is een kunst om in dit leven bij jezelf te blijven en soms moeten we keuzes maken. Hoe moeilijk die ook kunnen zijn. Liefs van "Pien"
Verwijderde gebruiker - 05-09-2012 om 18:53