1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Racebaan

Het leven is een racebaan
Waarom moet het allemaal zo snel gaan
Eerst kabbelt het rustig voort
En word opeens helemaal anders als je het hoort

De racebaan veranderd in een achtbaan
De grootste en snelste, zo voelt het aan
Op en neer, op en neer, steeds maar weer
Je wilt weg, je kruipt in je dromen, steeds en steeds meer

Op deze manier probeer je te overleven
Je doet alles om het niet op te geven
Want je moet sterk zijn, dat word van je verwacht
Je bent toch gezond, zo word er gedacht

Maar nu ben je het zat, je voelt je moe
Een heel ander leven, daar ben je aan toe
Echter die racebaan stopt echter niet
Deze gaat verder zoals je ziet

Het raast en raast er is geen rust
Alleen nu ben je uitgeblust
Maar je moet verder, je hebt het niet voor het zeggen
En net als anders, je moet je erbij neerleggen

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Hoe ik het ziekbed van mijn man ervaren hebt

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Racebaan Rust Ziekte

Reacties op ‘Racebaan’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Racebaan