Racebaan
Het leven is een racebaan
Waarom moet het allemaal zo snel gaan
Eerst kabbelt het rustig voort
En word opeens helemaal anders als je het hoort
De racebaan veranderd in een achtbaan
De grootste en snelste, zo voelt het aan
Op en neer, op en neer, steeds maar weer
Je wilt weg, je kruipt in je dromen, steeds en steeds meer
Op deze manier probeer je te overleven
Je doet alles om het niet op te geven
Want je moet sterk zijn, dat word van je verwacht
Je bent toch gezond, zo word er gedacht
Maar nu ben je het zat, je voelt je moe
Een heel ander leven, daar ben je aan toe
Echter die racebaan stopt echter niet
Deze gaat verder zoals je ziet
Het raast en raast er is geen rust
Alleen nu ben je uitgeblust
Maar je moet verder, je hebt het niet voor het zeggen
En net als anders, je moet je erbij neerleggen
Reacties op ‘Racebaan’
-
Ook weer mooi geschreven, nogmaals, sterkte! Liefs, Anouk.
Linda - 06-09-2012 om 21:05