Bestaat in mij geen liefde meer?

Ik moet afscheid nemen van het verleden, achterom kijken is niet goed.
Ik moet vergeven en vergeten, omdat het teveel met me doet.

Zou ik ooit nog durven lief te hebben, of ben ik nu echt veel te bang.
Na alles wat mij is overkomen, duurde het dan toch te lang.

Durf ik jouw nog aan te kijken, met een liefdevolle blijk.
Of zal ik altijd bang zijn, zo erg dat ik erin verstik?

Zal ik ooit durven leven, op de manier zoals het hoort.
Durf ik mezelf te zijn, of is dat nu verstoord.

Zullen mensen accepteren, dat ik anders ben dan hen,
Zou ik nog vrienden kunnen maken, of heb ik alleen de mensen die ik nu al ken.

Zal de pijn mijn lijf verlaten, of is dat toch teveel gevraagd.
Zal ik mezelf nog meer gaan haten, of is het al te laat.

Zal de trein van mijn verleden, mijn toekomst verpesten keer op keer.
Zal ik ooit nog kunnen vinden, of bestaan in mij geen liefde meer....