vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Lieve, kleine kerel
Hoe vertel ik jou
van een hemelsblauwe lucht,
van wolken die voorbij drijven,
in één ademzucht.
Jij kleurt zacht de wind,
en zit voor je uit te staren.
Ik zie de leegte lanzaam,
in je hoofd ontwaren.
Ik wil vliegen, op jouw vlucht
en voelen wat jij meestal voelt,
als jij je hart bij me lucht.
De stilste stilte in je zijn,
als jij het even niet meer weet,
en de wereld om je heen vergeet
Je hebt mijn huid doordrenkt,
omdat jij me liefde schenkt,
mijn lieve kleine vent.
Reacties op ‘Lieve, kleine kerel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!