Watersnood. [The Stone Roses.]
Zóndagóchtendglóren
vandáág heeft zÃj gezwóren
te stélen wat zÃj nooit kon kópen
en úit dit gat gáuw weg te schéuren.
Nú zit-je áchter 't stúúr
zég me hoe vóel-je je nú
't voelt góed om gelÃjk te stáán
je ógen eens ópen doen gáán.
GelÃjk de mÃjlen verdwÃjnen ze
het lánd, het bréidt zich úit
vrÃj van het vúil en het túig
deze Yánkee-slavÃn vocht zich vrÃj.
ZÃj houdt het vól tot haar dóód
zÃj 's een wátersnóód.
ZÃe die spÃtse pÃjnboom
en héuvels - zo tÃjdloos
bÃnnenkort wórdt het getéisterd
door de WésterwÃnd overméésterd.
Stáánde óp drìjfzánd
de wéégschaal Ãn haar hánd
de wÃnd echter strÃemt haar en wééklaagt
en bólt op haar zééroverzéilen.
ZÃj houdt het vól tot haar dóód
zÃj 's een wátersnóód.
Vertaling: 白ç‹
[Engelse titel: Waterfall.]
Ingezonden door
Geplaatst op
26-09-2012
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MuziekgedichtReacties op ‘Watersnood. [The Stone Roses.] ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!