Tranen
tranen rollen alweer over mijn gezicht.
waarom precies dat weet ik niet
vandaar dat ik er nu zo over dicht
ik hoop erg dat een ander dit ziet
ik heb niks ernstigs mee gemaakt
geen reden voor deze traan
maar toch is er iets wat mij ontzettend raakt
iets wat mij zomaar laat gaan
ik weet niet wat, waarom geen idee
maar dan moet ik ineens zo erg huilen
terwijl ik weet, mijn leven zit best mee
al heeft het ook zo zijn kuilen
ik weet wie ik ben, en waar ik voor sta
mijn zelfvertrouwen is meer als normaal
en ik weet ook wat ik aanga
mijn hart is in ieder geval niet van staal
toch is het vervelend, toch is het niet leuk
mijn tranen blijven maar stromen
bestaat er niet een of andere rare spreuk
om dit op een of andere manier te vorkomen?
Reacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!