Bomen zijn groen
Ieder die denkt dat deze boom
Groen is van binnenuit
Is achterlijk
Ik weet dat ik mijn kleur krijg van de zon-
den die begaan zijn
Ik was ooit achterlijk
Nu alleen nog naief
Onderzoeken en ontleden
Proberen de binnenkant te verklaren
Waarom zoeken we antwoorden
Als er toch niets mee gedaan wordt?
Gekapt, gebruikt en gedood
Hoe wortel ik mij ooit weer in?
Gedane zaken nemen geen keer
Dus waarom ploegen ze de grond nog om?
Graag wend ik mij tot de duisternis
Zodat niemand mij kleuren ziet
- Gewoon een van de vele bomen
Pas wanneer deze bladeren verdord
En afgestorven zijn
Mag de zon weer schijnen
Leef ik weer opnieuw op, diepgeworteld
In die goede grond
Om nieuwe bladeren te kleuren
Reacties op ‘Bomen zijn groen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!