Nooit zou ik

Nooit zou ik,
rusten als je met mij rent.
Terwijl ik intens geniet,
als je bij mij bent.

Nooit zou ik,
gedaan hebben wat ik dacht.
Ik liet het rusten,
want ik stond immers voor jou op wacht.

Nooit had ik,
alle fouten voldaan.
Totdat ik naar mate dingen inzag,
toen je naast me ging staan.

Nooit had ik,
gezegd wat ik het liefste wou.
Maar inmiddels is wel bekent,
waar ik echt van hou.

Nooit zou ik,
toegeven waarmee je mij hebt geraakt.
Terwijl mijn gevoelens lijken te zien,
dat ik verliefd was gemaakt.

Nooit zou ik,
kunnen uiten wat ik denk.
Terwijl er maar één ding is,
wat ik het aller liefste schenk.

Nooit had ik,
dit ooit gedacht dat iemand dit las.
Ook had ik niet kunnen denken,
dat je zoveel voor me was.

Nooit had ik,
dit toe kunnen geven.
Maar de dag van vandaag zegt,
dat ik met jou verder wil leven.

Nooit zou ik,
daar eerder zo open over praten.
Maar ik ben zo zeker,
wil jou nooit meer achterlaten.

Nooit zou ik,
daar zo open over zijn.
Maar zonder jou,
ontsnap ik niet eens uit eigen pijn.