vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Toen jij
Toen je nog naar me luisterde
me krachtig steunde en hielp.
Toen jij nog bij me was
en kilometers naast me liep.
Toen jij altijd lachte
en van je pijn genas
toen jij mijn wereld verkleurde
en altijd optimistisch was.
Ik herken je niet meer...
Ik raak er niet aan gewend...
Ik vind het zo bijzonder
ik heb je nooit zo gekend...
Reacties op ‘Toen jij’
-
wauw.., super mooi gedicht en ook heel erg mooi beschreven! xx
Rozi - 28-10-2012 om 21:42
-
Mooi geschreven....het is ook wel hoe je het bekijkt...persoonlijk vind ik dat mensen wel kunnen veranderen door de ervaringen die men meemaakt in het leven en daar hoort zeker bij dat je iemand beter leert kennen en zo ook een andere kant van die persoon...zo is het leven nooit saai. Liefs Vicky
Blue rose @}---- Vicky - 30-10-2012 om 17:48