Winternacht

Zal ooit de aandacht weer herrijzen
van de nachtvracht voor de drie wijzen
zal de droom weer op zijn plaats verschijnen
er ooit weer tijd voor plezier zijn bij de wijnen

of is de kou tot in het hart getrokken
de kerstman op een olifant vertrokken
schuilen de meisjes achter de rokken
van winterboom en ademstruiken

zal de kerstman aan de gulheid ruiken
als straks de botten in de zak verdwijnen
zal er aan de horizon een lied gaan klinken
als ze de kerstman gaan verlinken

hij had zijn lid, plots uit zijn broek gestoken
en bij een hoertje in een bordeel ingebroken
maar die had bijtijds onraad geroken
en liet de kippen spelen als spoken

waarop het schaap weer terug ging naar de wolken
waar nu de engelen een schoon lied vertolken
voor hen met heimwee, en zij die nooit smachten
maar op een glimlach van de zon steeds wachten

zal ooit de schoonheid weer terug jong zijn
heelt ieder hart van de gebroken pijn
als straks dit jaar weer naar zijn einde glijdt
de herder weer aandacht heeft voor schaap en geit

ademt de winternacht in duisternissen mist
wat als de Heer zich weer vergist
en straks de maan te lang laat zwijmen
onder mijn woorden, die niet meer rijmen
maar langzaam zonder controle wegzakken
ver van de maanverlichte takken
terug naar ooit en toen die droom scheen
en onze liefde in de nacht verdween

tussen de adem van vreemde schimmen.