Tranen

Met een bleek gezicht strompelde je het huis in,
Te vragen wat er aan de hand was had even geen zin.
Met horten en stoten kwam het eruit huilen.
Dat je wel met ieder op de wereld wilde ruilen.
Ik had nog nooit iemand gezien die zoveel tranen liet vloeien,
hiervan ging mijn hoofd gloeien.
Je vriendje je maatje wilde niet meer samen met je zijn.
Je was zo verdrietig en opeens weer zo klein.
Je begreep het niet en hoe kon dat nou, gisteren zei hij nog jij bent degene waar ik mee trouw.
Heb maar niets gezegd en niets uitgelegd,
heb je in mijn armen genomen, je tranen gedroogd,
mijn hartslag was even verhoogd.
Heb jou verdriet toen gevoeld, weet ook wat je bedoelt.
Hoop niet dat je het verder mee zal dragen,
en verder gaat met alle levensvragen.