vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit velen kiest men één
ik heb zo'n verlangen
een stille wens
om te overschrijden
mijn levensgrens
de weg naar stille hoop
snellijk in te slaan
toch wil ik jou vragen
wees mijn gids, sta vooraan
laten wij samen draven
ons gevoel zijn weg laten gaan
dan zal de wind ons hart doorkruisen
en ons langzaam stil laten staan
twee delen van ons zullen zich vinden
en vormen zich als een zicht
vingers zullen zich samen voegen
onz' ogen zijn ons licht
welk een weg is er mooier
dan zonsondergang
welk een weg is er mooier
dan mijn liefste, naar wien 'k verlang
er zijn geen paden zo schoon en zo lieflijk
er zijn geen paden met zo'n grote schat
dan mijn liefste
op wien mijn weg zich wacht
Reacties op ‘Uit velen kiest men één’
-
mooi geschreven! liefs
Verwijderde gebruiker - 21-01-2013 om 19:09