Zijn moeilijkste besluit ooit
ik was van plan zeker nog jaren
bij jullie te blijven
maar zie me dan , mijn geliefden
er is zo weinig van me over
het leven gaat langs me heen
de man die ik was , ben ik
niet meer , dat is voorbij
oh, geliefde vrouw, familie…
zomaar , geveld als een boom
lijdzaam moet ik toezien
hoe een ander voor me zorgt
een vreemde
het leven is niet meer van mij
ik ben nog jong en verzet me
tegen de gedachten die me
bestormen.
tot ook dat te veel moeite kost
en ik leg me er bij neer. toon begrip
mijn dierbaren, ik wil zo niet verder
leven. het heeft me niets meer te
bieden.
ik was een gelukkig man.
ik ben me ervan bewust dat het
einde is gekomen.
ik ben zo moe, zo moe en wil niemand
tot last zijn. het is goed zo.
weet,
ik had nog jaren bij jullie willen blijven.
( voor Jannie en Frans )
Fairouz
Reacties op ‘Zijn moeilijkste besluit ooit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!