Koud en kil?
Jij zegt....de maatschappij is koud,,,,,,,,meedogenloos hard, en kil
Ik zeg: echt niet...jij ziet alleen de dingen die ik juist aan voorbij wil.
Jij zegt: Jij gelooft nog teveel in sprookjes...word toch eens volwassen meid!
Ik zeg...ik ben volwassen,maar ben mijn geloof in het goede van de mens niet kwijt.
Jij zegt: Wat een gezwets...zeker nooit wat meegemaakt anders zou je echt anders praten
Ik zeg: geloof mij maar...ook ik heb m,n portie wel gehad maar ik vertik het om te gaan haten.
Jij zegt: En liefde dan? Al die stuk gelopen relaties? Liefde is een last...mij te zwaar!
Ik zeg: De liefde is mooi...ook al lopen veel relaties stuk...ik geloof in de liefde voor elkaar.
Jij zegt: Voor elkaar...hmm vast...en hoe staat het met de mensen om je heen?
Ik zeg: Open je ogen eens goed...als je goed oplet dan voel je gewoon...je staat niet alleen!
Jij zegt: Stel dat ik het probeer...hoe doe ik dat dan? Zijn daar spelregels voor?
Ik zeg lachend"nee...maar je voelt al iets van wat ik bedoel......anders vroeg je niet zo door!
Jij zegt: Die zit! Ik ga naar huis...heb veel om over na te denken.
Ik denk: Ga maar...ik hoop dat dit gesprek je nog veel meer zal schenken.
Reacties op ‘Koud en kil?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!