Zomaar op een terras

Zittend op een terrasje mensen bekijken....heerlijk om bij elk mens een verhaal te verzinnen
Kijken hoe de mensen lopen...iemand loopt gehaast...nu al...de dag moet nog beginnen!
Een ander zet bedachtzaam de ene voet voor de andere,handen diep in de zak.
Kom ik er vandaag niet dan morgen wel...heerlijk op zijn gemak.
Een paar meisjes huppelen kwetterend m,n tafeltje voorbij.
Eentje heeft er last van steek zie ik...een handje in de zij.
Haar vriendinnetjes stoppen met huppelen en nemen haar bij de hand.
Glimlachend denk ik "kijk....dat moest valer gebeuren in dit land".
Daar komt een vrouw aan...hoofd fier omhoog geheven.
Maar als je goed kijkt zie je contouren in haar gezicht van een zorgelijk leven.
Een man loopt te schreeuwen omdat de wereld niet deugd.!
De volwassenen zijn knettergek volgens hem....en geen goed woord over voor de jeugd.
Dan komt er een oud echtpaar aan,haar arm door de zijne, in zijn andere hand een stok.
Zij zegt wat...hij kijkt even opzij , maar schrikt dan als iemand zegt"ga aan de kant oude bok"!
Wat verschrikt kijken de oudjes de jongelui na die hard op hun fietsen voorbij rijden.
En ondertussen zie ik de tijd op de klok voorbij glijden.
Nog een kopje koffie...dan ga ik ook aan de mensen van een terras voorbij
Die zittend aan hun tafeltje ook hun verhaal verzinnen over mij.