vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdoofd
Mijn hart is een vloek in mijn leven
Het gaf me meer pijn dan zaligheid
Ik wil het weggeven
maar raak het niet kwijt
Mijn verstand is zoek
Een gijzeling van mijn hart
mijn ogen zijn geblinddoekt
Heel mijn wereld ziet zwart
Je verscheen en gaf me hoop
Hielp me overeind toen ik kroop
Ik bood je mijn hart aan maar je deinsde terug
Ik stal de jouwe, je wou het terug
Op je hart zag ik een naam
niet de mijne, maar de zijne
je krijgt het terug, langzaam
Hij is waarschijnlijk wel een fijne.
Mijn hart laat me huilen
Gaf me pijn en zaligheid
ik wil het ruilen
maar raak het niet kwijt...
Reacties op ‘Verdoofd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!