De grote M

Ik zit hier aan een tafeltje met een verveelde blik
En nog geen meter verder zit zo’n zelfde vent als ik
De jongens zijn al klaar en klimmen in een apparaat
Dat als een kinderlokker in een zijlokaaltje staat.

In timing word ik van m’n leven nooit een kampioen
Dus moet ik om de andere week bij Donald boete doen
Tenminste: als het regent, anders kan ik het vermijden
En kunnen wij dat uurtje in de buitenlucht verbeiden.

Alweer een klote zondag met zo’n laatste afscheidsuur
De dokter zegt dat je eraan gaat wennen op den duur
Echt helemaal ? Dat geloof ik niet, de kantjes gaan eraf
Maar voor wie van z’n koters houdt, blijft het een zware straf.

Geen tien minuten later komt het zwarte gat in zicht:
Ik post ze bij hun moeder, deurtje open, deurtje dicht
En op de lijdensweg naar huis begin ik al te tellen:
Twee weken min twee dagen nog, dan mag ik daar weer bellen.