Ineens zonder

Ik heb veel verdriet.
Niemand die het ziet.
Niemand die me kan helpen.
Niemand die het kan verhelpen.

Waren er maar meer zoals hij.
Waren we dan maar samen blij.
Was alles dan maar voorbij.
Dan zette we samen alles opzij.

Misschien doet het jou geen pijn.
Misschien vind je het zo wel fijn.
Maar mij doet het zoveel pijn.
Want het liefst zou ik nog bij jou willen zijn.

Ik moet het maar accepteren.
Na al die keren.