elke dag en keer op keer
Elke dag en keer op keer
Soms weet ik het even niet meer,
Elke dag en keer op keer.
Ik voel me verloren,
Ik voel me verslagen.
Hoe gaat het met je? Blijft iedereen maar vragen.
Maar wat ik antwoorden moet weet ik niet,
Soms ben ik blij, soms heb ik verdriet.
Maar dat uiten, nee, dat wil ik niet.
Gewoon lekker in mezelf blijven,
Ik kan voor en tegenslagen krijgen.
Maar wat ik dan doe zie ik vanzelf wel weer.
Elke dag en keer op keer.
Het is moeilijk, moeilijk om mezelf te blijven.
Ik moet thuis me best doen om soms wat aandacht te krijgen.
Blijf jezelf, denk positief,
Dat is wat ik elke dag hoor.
Maar ik leef me eigen leven en ga gewoon zo door.
Vaak weet ik het eventjes niet meer, en zo gaat het dan elke dag en keer op keer.
Maar ik blijf strijden, ik blijf vechten.
Probeer me niet teveel aan sommige mensen te hechten.
Want als ik dat doe gaat het fout,
En weet ik zeker, ik wordt nooit oud.
Nooit oud met de mensen om wie ik geef,
Waarvan ik dacht dat ik me hele leven bij hen bleef.
Het liefste wil ik nu een nieuwe start,
Maar ergens diep in me hart,
Weet ik dat het terug komt, maar wanneer?
Wat ik wel weet, het zal heftig zijn.
Elke dag en keer op keer.
Reacties op ‘elke dag en keer op keer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!