1001 Gedichten
De stilte van Lawaai
het regent
de dikke druppels vallen tegen het raam
ik zit in een hoekje
wachtend tot de tijd is vergaan
de stilte is onverdraagzaam
beklemmend bovendien
niemand ziet mij staan
het is alsof ze mij niet zien
het geluid van mensen praten
is de stilte die ik hoor
zij hebben niks in de gaten
van de regen die tegen het raam aanbonkt
het spat en het gutst
en niemand zal het weten
want morgen zijn zij mij
én de regen allang weer vergeten
Ingezonden door
Geplaatst op
10-01-2013
Over dit gedicht
het regent buiten, en jij zit op school. Iedereen praat, maar niemand met jou. De regen is het enige
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Alleen Buitensluiten PestenReacties op ‘De stilte van Lawaai’
-
Mooi gedicht! Ik kan me er wel een beetje in herkennen. xxlisanne
lisanne - 11-01-2013 om 18:23
-
Mooi hoor!
Verwijderde gebruiker - 13-01-2013 om 11:40
-
Mooi geschreven! Zeer goed gedicht! Herkenbaar voor mij, mooi verwoord. Liefs, Anouk.
Linda - 22-01-2013 om 19:16
-
heel mooi geschreven, vol gevoel
Britta Nijhuis - 31-01-2013 om 14:50
-
Mooi gedicht, ook een diepte gedachte. Echt super
Bi-proud-of-you - 01-03-2013 om 20:21