Stop er eens mee!
Niemand zegt wat,
Oh, ik heb het zo gehad.
Ik wil weg van iedereen,
Ik word uitgescholden van top tot teen.
Ik voel de kloppingen in mijn hart,
Als er weer een schooldag start.
De jongens voelen zich cool,
Snap je wat ik bedoel?
Ik voel me zo eenzaam, maakt niet uit waar,
Oh, ik ben zo klaar.
Ik wil weg van iedereen,
Ik word uitgescholden van top tot teen.
Soms denk ik aan zelfmoord,
Ik weet ook dat dat niet hoort.
Maar zo wil ik niet meer leven,
Gelukkig verdwijnen die gedachten na even.
Niemand doet er ook wat aan,
Ze blijven gewoon langs de kant staan.
School zegt dat het onzin is,
Nou dat hebben ze goed mis!
Ik kom thuis met blauwe plekken,
En soms nog een paar bloedvlekken.
Het moet stoppen, ook mama vindt dat,
We hebben het allebei nu echt gehad.
Ze is de enige die het weet,
Elke dag sla ik een kreet.
Van verdriet, angst en pijn,
Het liefst wil ik er niet meer zijn.
Het moeten toch stoppen een keer,
Anders spring ik in het meer.
Ik kan er nu echt niet meer tegen,
Ik word gebruikt om het afval van de grond te vegen.
Ik weet ik moet niet dood gaan,
Iedereen zal dan met open ogen staan.
Dit hadden ze niet aan zien komen,
Terwijl de tranen in hun ogen stromen.
Maar natuurlijk doe ik het niet,
Ik wil dat iedereen mij ziet.
Ik wil het wel, en zeg dan toch 'nee',
Oh, stop er toch eens mee!
Ik blijf leven,
En niet voor heel even.
Ik hou het nog wel vol,
Maar toch is het niet leuk, want ze vinden me te bol.
Ik stop nu met dit gedicht,
Mijn angsten zijn verdwenen van me gezicht.
Ik ben blij dat ik het heb kunnen schrijven,
En ik voor altijd op de aarde kan blijven.
Ingezonden door
Geplaatst op
11-01-2013
Over dit gedicht
Iemand die wordt gepest en denkt eraan de wereld te verlaten, maar dat doet hij niet, want hij wil blijven!
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Pesten Pijn School Stoppen VerdrietReacties op ‘Stop er eens mee!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!