Een moeilijke jeugd

De wijde wereldwateren
nog meer tranen van verdriet
Hoe geluk te gaan ervaren?
op die vraag heb ik het antwoord niet

Het dal is zoveel dieper
als het graf waar ik om wens
Ik ervaar alleen het zwarte gat
in de kern van de foute mens

Ik ken alleen maar zwarte bloemen
schelden, slaan en pijnigen
mijn leven gaan verdoemen
daarmee zal mijn leven eindigen
voor eeuwig zal ik bloeden

ik verwijt het mijn ouders
het egoïsme van mijn moeder
zij zette mij op deze wereld
zonder plannen en zonder doelen

En ligt het nou aan mij?
of ligt het aan de rest?
een gebrek aan motivatie
en elke dag gestrest

ik stop met leven
dus niet tot ziens

ze gunde me niets
en om eerlijk te zijn
ik heb het ook nooit verdient..