vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
alleen nog maar een herinnering
Ik zag zijn lippen bewegen
Maar horen wat hij zei deed ik niet
Tranen brandden achter mijn ogen
Ik liep weg voordat hij het zag, mijn verdriet
Nu zit ik hier
Huilend in een hoekje van de kamer
Ik ben mijn beste vriend verloren
Ik voel me steeds eenzamer
Hij troostte me als er iets was
Dat was hoe het altijd ging
Samen waren we melig
Maar dat is nu alleen nog een herinnering
Die tijden zijn nu voorbij
Die herinneringen zijn voor mij goud
Ookal geef je niet meer om me
Weet dat ik nog steeds van jou houd
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
14-01-2013
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering Verloren VriendReacties op ‘alleen nog maar een herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!