Borderline

Borderline

Mijn leven is vol grijze wolken
Een dichte mist van verdriet
Met heel af en toe een opklaring
Dat snel overslaat in storm

Het leven ziet er grauw en grijs uit
Maar ik zie het ook vaak zwart of wit
Ik weet geen blijf met mijn geluk en
het volgende moment wil ik dood

Ik wil enorm van jou houden
en ik denk dat ik je ook heel graag zie
maar dan weer niet en ben jij
een kwetser zoals al die anderen

Kon ik maar morgen opstaan
en het leven eens zien door een roze bril
niet grijs, zwart of wit
en met vertrouwen in mezelf en de liefde

Maar het zal morgen niet zo zijn
Weer een dag met wolken
en een nacht met nachtmerries
en hopend op een redder in nood
die mij toch in de steek zal laten
en het verhaal en dit gedicht nooit doet stoppen