vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dat snelle beekjes stilt
daar ligt het meer
dat snelle beekjes stilt
en spiegelglad
de maan weerkaatst
waar ik altijd
naar de sterren kijk
hun afstand overbrug
met een diepe zucht
een dialoog
in vast geloof
dat twinkelingen raken
aan de oer herinnering
zij verhalen
de verbondenheid
van energie die tijd
en massa begeleidt
heb het alleen zijn
achter me gelaten
door zonder woorden
even met mijn schepper te praten
wil melker
18/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Dat snelle beekjes stilt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!