Wonder volbracht

Ineens krijg je een bloemenbol
Die lijkt op een dode knol
Je stopt hem in de aarde, geeft hem water en licht
De natuur is nu geheel in zijn evenwicht
Er komt een groen puntje uit
Elke dag iets meer vooruit
Zo langzaam dat je er niet meer in gelooft
Verwachtend dat zijn lichtje dooft

Dan op een dag
Is het wonder volbracht
Een bloem verspreid zijn geur
Verbaasd je met zijn kleur
De bol wist het al die tijd
Had van zijn lelijkheid nooit spijt
Was zich van zijn kracht bewust
Maakte zich nooit ongerust
Hij zou zijn weg toch gaan
Wist dat zijn schoonheid zou ontstaan
Hij geloofde in zijn eigen kracht
Tot het wonder was volbracht

De bol laat zien dat wonderen bestaan
Wat je ook moet doorstaan
Blijf geloven in je eigen kracht
Zie het leven met een lach
Tot ook jij een wonder hebt volbracht
Met je eigen geesteskracht