soms denk ik

soms denk ik,
dat de sneeuw te koud is,
dat elke voetstap kraakt,
maar dan zie ik
een wit paradijs
alsof er een laagje schuimende melk op de wereld ligt
dan hoor ik
het gedruppel van het smeltend ijs
eerst een klein zacht blaadje
gevolgd door een stam door rede gedragen
een roos ontluikt
sterk doch fragiel
overtuigend doch gastvrij
zij zal niet eeuwig zijn
zoals de sneeuw die keer op keer zal vallen
maar soms denk ik
dat ik me haar geur
voor altijd zal herinneren