vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een handvol wolken
zacht waait de wind
vangt de maan
met een handvol wolken
de laatste ijsbloemen stralen
maar de knoppen lopen niet uit
verleppen traag op de ruit
de sneeuw
verliest zijn kristallen
in druppels die langzaam gaan vallen
het winterse feest
krijgt in dooi zijn finale
tijd om voorzichtig wat lente te halen
wil melker
24/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een handvol wolken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!