Ik vind het erg ...
Ik heb het altijd erg gevonden
enig kind te moeten zijn …
nooit verdriet kunnen delen
en ook geen pijn
Ik was altijd alleen
spelen deed ik zonder vrienden
die er waren
om me heen
nooit eens iemand om mee te praten
je problemen vertellen
nooit bij iemand terecht kunnen
of je zus of broer bellen
Enkel mijn ouders waren in huis
enkel met hen
had ik contact
met hen kon ik praten
met hen kon ik spelen
enkel zij waren bij mij thuis
Enig kind ben ik gebleven
nu al 25 jaar lang
de toekomst
zonder broer of zus
maakt mij ergens wel bang
wat zal de toekomst brengen
Waar ga ik komen …
van een zus of een broer
zal ik mijn leven lang blijven dromen …
want dat …
dat weet ik
dat zal nooit komen!
Reacties op ‘Ik vind het erg ...’
-
Goed geschreven! Ik weet niet hoe enigskind zijn is. Want heb zelf een zus en een broertje. Maar ik denk dat u het wel zwaar heeft gehad.
Dominique - 21-03-2013 om 20:26