vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Touwtjes uit handen geven
Ik dacht de touwtjes in handen
te hebben in mijn leven,
maar ik moest ze toch
uit handen geven.
Ik wilde altijd
maar zekerheid,
maar opeens was
ik dit kwijt.
Dan heb je het gevoel dat
je achter de tralies staat,
omdat je weet dat
je nu de touwtjes loslaat.
Maar je wilt het
ook niet toegeven,,
dat je zo niet
verder kunt leven.
Ik was de weg
helemaal kwijt,
maar de Heere
heeft mij bevrijd,
Hij heeft de deur
van de cel opgegedaan,
en zei:â€volg Mij, kom
maar achter Mij aanâ€
Reacties op ‘Touwtjes uit handen geven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!